Pages

Thursday, December 27, 2012

വാര്‍ദ്ധക്യസഹജം

ഇന്നലെ പഴയ പുസ്തകത്താളിലാണ്‌ നിന്നെ കണ്ടത്
വജ്രം  പോലൊന്ന് എന്നെ കടന്നു പോയ്‌ .
അലയൊടുങ്ങാതൊരു  കടലുള്ളിലുണ്ടെന്നറിഞ്ഞു .

പണ്ടെന്നോ നിലച്ച വീണതന്നുടലില്‍
നിന്‍ വിരല്‍പ്പാട് മാത്രം
ആരും തുറക്കാത്ത മനസ്സിന്‍റെ താളില്‍
നീ ചാര്‍ത്തിയ കയ്യൊപ്പ് മാത്രം
ഒരു പൂമരമുള്ളില്‍ കത്തുമ്പോഴും
ഒരു പൂവിനായ് നീറിയ യൗവ്വനം .

അത്ഭുതമൊന്നും സംഭവിക്കില്ല .

എന്നിലെന്ന പോലെ നിന്നിലും
ജീവിതം മുദ്രകള്‍ ചാര്‍ത്തിയിരിക്കും  .
എങ്കിലും ആ മറുക് അതുപോലെയുണ്ടാവും
(മറുകുകളില്‍ കാലം ചുളിവ് വീഴ്ത്താറില്ല )

ഇനിയൊരിക്കലും കാണാതിരിക്കട്ടെ ,

ഓര്‍മ്മയിലെ മുഖം മതിയെനിക്ക്
നിനക്ക് എന്‍റെയും .





8 comments:

  1. vallathoru vedanayum poya kalavum thirikekkonduvannu.

    oru poomaram ullil kathumpozhum
    oru poovinayi neeriya yauvvanam...

    athinaal ayaal ithaayirikkunnu..

    ReplyDelete
  2. ,Melange, അയാളുടെ ക്രൂരമായ നര്‍മ്മമാണ് ഈ കവിതയുടെ പേര് .

    ReplyDelete
  3. എന്നാലും ഇത്ര ക്രൂരമായ നര്‍മ്മം.....

    ReplyDelete
    Replies
    1. പ്രതീക്ഷിച്ചിരുന്നു

      Delete
  4. Replies
    1. ചാരു ,നന്ദി .ഇനിയുംകാണാം

      Delete
  5. ഒരു പൂമരമുള്ളില്‍ കത്തുമ്പോഴും
    ഒരു പൂവിനായ് നീറിയ യൗവ്വനം .

    ReplyDelete
  6. താങ്കളുടെ ബ്ലോഗുകള്‍ കാണാറുണ്ട് ,സ്നേഹപൂര്‍വ്വം .

    ReplyDelete