ഒരു പഴയ കഥ *

പ്രണയാർദ്രം സഖി നീ പകർന്നതെല്ലാം
ആവോളം സിരകളിൽ നിറച്ചുവെച്ചു.
ഒഴിഞ്ഞ ചഷകവുമായിന്നും തേടുന്നു നിന്നെ
ഉണങ്ങിയ ഹൃദയത്തൊലൊരിറ്റു നനവിനായ് .

അന്നു നാം നടന്നുതീർന്ന വഴികളിലിന്നും
ഏകനായ് കാത്തിരിക്കുന്നു ഞാൻ.
അകലെയൊരു പദസ്വനം കേൾക്കെ
അകതാരിലൊരു തിരിനാളമുണരുന്നു

നേർത്ത ചിരിയിൽ നീ  ഒതുക്കിയതൊക്കെയും
കണ്ണിലൊളിപ്പിച്ച കടലാഴം മൊഴിഞ്ഞു.
വാക്കുകൾ പകരാതെ പോയതെല്ലാം
ഉള്ളിലെരിയും കനലിൻ പൊള്ളലേറ്ററിഞ്ഞു

ഒരിക്കലും കാണില്ലെന്നറിയാമെങ്കിലും
ഒരുനാൾ വരുമെന്നോതുന്നു ,
ഇരുൾമൂടിയതെങ്കിലും ഓർമ്മ വറ്റാത്ത ഹൃദയം -അത്
ഓരോ മിടിപ്പിലും നിന്നെ തൊടുന്നുണ്ട് .

__________________________________
*വർഷങ്ങൾക്ക് മുൻപ് കുറിച്ചിട്ടത്‌