തമോഗര്‍ത്തം

ഓര്‍മ്മ നഷ്ടപെട്ടവരുടെ ഓര്‍മ്മക്ക്

ഓര്‍മ്മകള്‍ പടിയിറങ്ങിയ ഏകാന്ത പന്ജരം

നട തുറന്നില്ലിനിയും സദയം മോഹമൃത്യു .

ഇരുള്മഴയില്‍നനഞ്ഞു കുതിരുന്നു

വാക്കുകള്‍ കൊഴിഞ്ഞു തീര്‍ന്ന പാഴ് പുസ്തകം.

മാഞ്ഞുപോയ് നിനവും കിനാക്കളും

മറന്നുപോയ്‌ ചിരിയുംകരച്ചിലും

മറഞ്ഞുപോയ്‌ നിലാവും കവിതയും

മറ്റൊ രാളുടെതായ് ജീവിതം .

വിമൂകസ്മ്രുതികളും സ്വപ്നസംമോഹാനങ്ങളും

അന്തരാത്മാവിന്‍ ഏകലോചനം

അകക്കണ്ണില്‍ അമ്ലമെഴുതിയ കൊടുംകാലം.

അന്ധകാരഭരിതമീ ആരണ്യ രാവിന്‍- 

അന്ത്യയാമങ്ങളില്‍ വരുമോ അരുന്ധതി.

സ്മരണകള്‍ പീലിയുഴിയുമ്പോള്‍ 

ഏകാന്ത  ബാല്യവും മധുരം

സ്മ്രുതിനിലാവിന്‍ കുളിരില്‍ പ്രണയമതിദീപ്തം

നെഞ്ചിലെ കടലിരംബവേ

തോറ്റ സമരങ്ങളും തീഷ്ണം

ഇന്നലെയുടെ  ജാലക കാഴ്ചയില്‍  

ദുഖവും സാന്ത്വനം .

ചിതലരിച്ചുപോയ് പുറങ്ങള്‍ ഒക്കെയും

ബാക്കിയാവുമോ ഒരു വരിയെങ്കിലും

ഒര്ക്കുകവല്ലപ്പൊഴുമെന്നൊര്മിപിച സ്നേഹവും

മറവിയുടെ മൌനങ്ങളില്‍ ആഴ്ന്നുപോയ്*

ഏകാന്ത ബന്ദിതന്‍ കയ്യിലെ പന്തുപോല്‍

വൃഥാചലിക്കുന്ന ജീവിതം **

നിശൂന്ന്യം സ്മ്രുതിമണ്ഡലം തമോഗര്‍ത്തം

ഇലപൊഴിയും പടുമരത്തില്‍

തളിര്‍ക്കുമോ ഇനിയൊരു വസന്തവും വര്‍ഷവും

വിസ്മൃതിയുടെ ഹിമാസാഗര ജഡതയില്‍ 

സ്മൃതിയുടെ  പാദമുദ്ര തെരയുന്നു 

നഗ്ന്നനാം അന്ധ യാത്രികന്‍ 

*****************************

സെപ്റ്റംബര്‍ ൮ അല്ഷ്യ്മെര്സ് ദിനം  

*കവി പി .ഭാസ്കരന്‍ മറവിരോഗ ബാധിതനായിരുന്നു .
**പപ്പിയോനിലെ ഏകാന്ത തടവുകാരന്‍ .